Geiten tellen

Vandaag een dagje vrij. De Sultan geeft twee vrije dag als cadeautje voor zijn verjaardag. Hij was 18 november jarig en ter eren hiervan vieren we National day en mogen we van twee extra vrije dagen genieten.

Vandaag een trip naar Wadi Mistal. Eerst wilden we gewoon lekker genieten van de vrije dagen en thuis blijven, te meer omdat we volgende week donderdag vertrekken naar Zuid Afrika. Geen zin om weer van alles in en uit te pakken. Toch maar een dagje er op uit. Gewoon om alvast een vakantie gevoel te krijgen. Nou en dat hebben we weer hoor. Na een dagje geiten tellen voelen we ons weer helemaal ontspannen en lekker vies en stoffig.

Om 10 uur vertrek vanaf de wadi boom, was dus om kwart voor 10 maar dat had ik dus niet goed meegekregen. Om 10 uur moesten we nog van huis vertrekken, Diederik had zijn beugelbakje vergeten dus hup de auto weer uit. Toen we op weg gingen dachten we even niet de enige te zijn maar dat viel heel erg mee. Bij de ingang van Wadi Mistal kwamen we niemand meer tegen.

De luister cd van "het paard van Sinterklaas" stond aan en daar luisterde iedereen tevreden naar. Tot de eerste geit in beeld kwam. Een half uur lang werd iedere geit aangewezen, zo ook de voorbij flitsende kamelen. De eerste kameel hadden we op de snelweg al gespot. In een pick up, een geweldig gezicht ook al hadden we zo het vermoeden dat die kameel niet echt happy was. (zie foto)

Na een geweldige maar toch wel wat stijle weg kwamen we bij het eind van de wadi. Daar lag prachtig in het zonlicht een mooi dorpje. Annabel maakte een buikschuiver en haalde haar knie lelijk open. Door het dorpje lopen kon ze niet meer maar in de armen van haar stoere papa klommen ze zelfs de berg nog op.

Langs de kant van de weg koffie gedronken, zittend op een wadi mat. Ons geluk was weer compleet. Wat hebben we het toch getroffen dat we in zo'n mooi land mogen wonen.